متیس بلاگ

ما در ایگوی خود زندگی می‌کنیم … شما را نمی‌دانم، اما در مورد خودم بدون تردید اینطور است. من آگاه سطحی، ایگوی من است، من پرتوقع که به دنبال قدرشناسی دیگران است و می‌خواهد دیگران دوستش داشته باشند، تحسینش کنند، همه چیز را فقط برای من می‌خواهد، خیلی زود بهش بر می‌خورد، از کوچک‌ترین انتقاد عصبانی می‌شود، خود را مهم تلقی می‌کند ولی برای دیگران اهمیتی قائل نیست، فکر می‌کند بهتر از بقیه می‌فهمد، از موفقیت رقیبش در هر زمینه‌ای ناراحت می‌شود. از اینکه رتبه اول را از دست بدهد می‌ترسد، وقتی از او تعریف می‌کنند لذت می‌برد و با خوشحالی آن را به خاطر می‌سپرد.  

اگر اخلاقیات پایبند بودن به اصول است، عمل به آن مستلزم داشتن روش اجرایی است. در اخلاقیات هر روشی برای عمل مناسب نیست و باید ببینیم مؤثرترین روش برای رسیدن به هدفمان- یعنی پیشرفت در مسیر سیرکمال- چیست؟

در این مقاله، فرض بر این است که خواننده با قوای روانی مختلف که در فرایند سیرکمال نقش دارند و به خصوص با مفهوم نفس اماره آشنا است. نفس اماره هر لحظه رنگ عوض می‌کند و از طریق رخنه‌هایی که به سبب کمبود توجه، ضعف‌های اخلاقی یا غفلت‌ها در ما ایجاد شده، نفوذ می‌کند. نفس برای هر فرد و در هر شرایطی، به صورت‌های مختلف بروز می‌کند. گاهی با کار معنوی‌مان مخالفت می‌کند و گاهی چهره عوض کرده و در قالب یک فکر معنوی، عقل را می‌فریبد.