طنین ملکوتی
ویدیوی زیر خلاصه‌ای است از سخنرانی پروفسور ژان دورینگ در سالن موزه متروپولیتن نیویورک. او مدیر بخش مرکز تحقیقات علمی موسیقی در پاریس است. در این ویدیو پروفسور دورینگ به این موضوع می‌پردازد که «چرا استاد بسیاری از اوقات به جای آموزش معنوی یا پاسخ به سؤالات، موسیقی مینواخت». همچنین به برخی از ویژگی‌های استثنایی موسیقی استاد الهی اشاره می‌کند و روش‌هایی برای استفاده بهینه از این موسیقی ارائه میدهد.
با سلام و تشکر از همه دست اندر کاران متیس، در کتاب روح نغمات در فصل ۶ آقای دکتر بهرام الهی توضیح می دهند که ما وقتی به موسیقی کسی ، که او را می شناختیم و اینک در این دنیا نیست گوش می دهیم، به او فکر می کنیم و منقلب می شویم، زیرا خالق یا سازندۀ آهنگ ارتباطی را با آهنگ های خود حفظ کرده . اگر بتوان گفت، نگاهبان آنهاست، بدین ترتیب اثری که او در آهنگ گذاشته از بین نمی رود و به همین جهت شنونده ای که به این آهنگ دلبسته است، به خود او دلبسته می شود.
اثر لطیف و غیر قابل سنجش است. و از طرفی ، مفهوم نقش به جا گذاشتن و رد پا ایجاد کردن را نیز در بر دارد.
با سلام و عرض ادب به متیس عزیز
هر دم از این باغ بری می‌رسد تازه‌تر از تازه‌تری می‌رسد
چقدر زیبا و عالی، باید دید خود را نسبت به موسیقی استاد عوض کرد و نحوه استفاده از آن را یاد گرفت . باید با توجه به حضور یکتای ملموس از طریق سیاله الهی به موسیقی‌اش گوش داد و در آن لحظه به جز گوش دادن فعال به موسیقی او به چیز دیگری فکر نکنی البته تمرین و پشتکار لازم دارد.
الهی شکر ای یکتای بی همتا
این موسیقی این قدرت را دارد که موقعیت ناظر سوم شخص را برای شنونده ایجاد کند گویی شخص به زندگی و دنیا از بیرون یک آکواریوم و از پشت شیشه در حال نظاره است …
نوعی Deprivation موقتی در خود نسبت به بیرون و مافیها ایجاد می‌کند که اگر شخصی با تلاش خود بخواهد به آن برسد تقریبا اگر غیرممکن نباشد به این سادگی ممکن نیست البته درجاتی از آگاهی مفید و کنترل شخصی لازمه دستیابی به این حالت است و قطعا تحت نظارت «او».
سلام و وقت بخیر،
با سپاس خاص از پرفسور بهرام الهی که دو میراث عظیم استاد الهی را در دسترس جهانیان قرار داده اند تا منجمله قشر متخصص و محققان نامی – همانگونه که در ویدئو می بینیم – در سطح و به نوبه ی خود بتوانند بر موسیقی منحصربفرد و یگانه ی استاد الهی تحقیق کرده و بهره ببرند و نیز مخاطبان غیر متخصصی مانند بنده قادر گردند خود را به استفاده ی نهایی بهینه از این موسیقی بی مانند نزدیک تر کنند.
همچنین با تشکر ویژه از تمام زحمات متیس و سایت برای فعالیت های ارزشمند اش؛ منجمله انتخاب و سعی در ترجمه ی مصاحبات، مقالات و ویدیو های بی نظیر از و درباره ی میراث استاد الهی در حد توان و خاصه انتقال این مجموعه ی گرانبها به علاقمندان فارسی زبان.
دیدن این ویدئوی بسیار عالی از پرفسور ژان دورینگ درباره ی استاد الهی و آثارش شخصاً انگیزه و شوق پرداختن فعال تر به معنویت و موسیقی ایشان را در من از قبل بیشتر کرد.
ارادت، با قدردانی فراوان
با تشکر از اشتراک این ویدیو بسیار مفید. همیشه فکر میکردم هر چه بیشتر به موسیقی استاد گوش دهم فایده بیشتری خواهم برد. حتی زمان خواب هم میگذاشتم رادیو باز باشد و موسیقی ایشان به گوشم برسد. نکته ای که آقای دورینگ در مورد زمان محدودی که استاد مینواختند ، حدود بیست دقیقه، بسیار توجهم را جلب کرد و انشالله از این به بعد دنبال خواهم کرد.
سلام وتشکر از متیس عزیز و تاکید فراوانی که روی گوش دادن فعال به موسیقی استاد انجام شد ، من خود به شخصه خیلی روی این موضوع تمرکز نکرده بودم ولی با تاکید زیاد روی گوش دادن فعال به هنر موسیقی استاد واثرات آن روی روح وروان انشالله اون رو توی الویت های خود قرار خواهم داد ، سپاس فراوان
من لب تو دمی قرار نتوانم کرد
احسان ترا شمار نتوانم کرد
گر بر تن من زبان شود صد مویی
یک شکر تو از هزار نتوانم کرد
با سلام و تشکر از متیس عزیز برای زحماتشون
اینطور که من حس کردم و‌تجربه کردم هر چقدر بیشتر به موسیقی آستاد الهی گوش دهیم بیشتر از افکار روزمره و دنیا و نگرانیهایش رها میشویم ،،، و اتصال به او راحت‌تر انجام میشود ،اینکه ذکر کردن ۲۰ دقیقه شاید منظور ۲۰ دقیقه گوش کردن فعال بوده .
متشکرم از کاملتر کردن مطلب که همان گوش دادن فعال برای مدت محدود است.
ممنون بابت این مطالب ارزشمند
بسیار جالب بود …
با سلام و تشکر فراوان از متیس گرامی
اکنون که مدتی از برنامه گوش دادن فعال به موسیقی استاد، البته بنا
به توصیه مقالات اخیر متیس می گذرد، برترین نتیجه ای را که شخصا تجربه کرده ام “احساس حضور” است.
با سپاس بی نهایت از یکتا
با سلام و تشکر
با گوش کردن موسیقی استاد قبل از شروع برنامه روزانه احساس فرخ و خوشایندی که در طول روز می ماند وصف ناشدنی است.
Ba sepas az zahamate metisblogmodat ha ast ke saey mikonam hengame gosh kardan be mosighiie o
hazrate ostad ba tavajohe bishtari va ba niiate maenavi gosh mikonam chon asarate an ra bishtar ehsas mikonam, va tafavodash ra kamelan ehsas mikonam, . in nokte yeki az dalayeli bod ke Ostad hargez tanbur ra dar malaee aam va ba niyati joz niyate maenavi nanavakht.
با سلام
نکته‌ای که پروفسور دورینگ درباره زمان گوش دادن به موسیقی استاد در ویدیو اشاره کردند همانطور که یکی از دوستان نیز در کامنت‌ها نوشته بود به نظرم مربوط به گوش دادن فعال باشد که تفرقه حواس ایجاد نشود و استفاده بهینه از آن شود که حالت دارو برای روح و روان و… است. در غیر اینصورت اگر کسی عادت دارد به این موسیقی زمانهای بیشتری گوش بدهد عادت بسیار مناسبی است و بستگی به فرد دارد بعضی افراد دوست دارند هنگام کار با یک موزیک ملایم کار کنند یا هنگام رانندگی به موسیقی گوش دهند البته که کیفیت چنین گوش دادنی با کیفیت گوش دادن فعال متفاوت است. تعبیر صحبت ایشان به اینکه به این موسیقی بیش از ۲۰ دقیقه گوش ندهیم ممکن است درک نادرست از حرفهای ایشان باشد.
Ba salam
dar pasokhe dusteman aghaie kave, man ham hengame ranandegi faghat CD OSTAD ragosh midaham .
aya in karam eshtebah ast.
این موسیقی باید آنقدر با توجه و آغوش باز شنیده شود که اثرش بر چرخه معرفت حک شود بطوریکه پس از مدتی از ناخودآگاه به خودآگاه نواخته شود.
آغوش باز کنایه از طفلیست که با دیدن والدین ناخودآگاه به سوی او می‌دود.
این موسیقی از طریق توجه فعال باید در ژنوم روحی ما نفوذ کرده و حک شود.
با سلام و تشکر از نمایش ویدیو من همیشه سعی می کردم به موسیقی استاد گوش کنم نه بطور مرتب حتی در حین کار منزل یا در ماشین… ، البته که آموختم این موسیقی را چه بهتر در وقت عبادت گوش کنم وبا ورود در هادی درون و‌ترنم تنبور استاد ایشان در محل ظاهر شده ومی نوازند تمام گفتار هایی که راجع به رژه باطنی ورقص فرشتگان وحتی رقص مولانا به نظر می رسد واین از ذرات موسیقی اوست که به بیرون تراوش می شود .
سلام و با تشکر از متیس عزیز
من هم با خواندن صحبت های پرفسور ژان دورینگ آموختم که ما باید به ترکهایی که بیشتر کشش داریم گوش کنیم تا بتوانیم کم کم ترکهای دیگر موسیقی را هم کشف کنیم یعنی اون قسمتهایی که زیاد کشش نداریم به گوش کردن برایمان جذابتر شود دیگر اینکه بعد از دیدن این ویدئو یک علاقه ی زیادی به گوش کردن به موسیقی استاد در من پیدا شد که هر روز سعی می کنم به صورت فعال گوش کنم قبلا هم به این موسیقی گوش می کردم ولی الان یاد گرفتم که چطور باید گوش کنم تا نتیجه ی بهتری بگیرم . واقعا به خاطر گذاشتن این ویدئو بسیار ممنونیم.
از زحمات متیس عزیز و تمام دست اندرکاران گرامی ،و همچنین دوستانی که تجربه شأن را به اشتراک می‌گذارند سپاسگزارم.
مدتی است که سعی میکنم موسیقی برای ذهن چندین بار در طول روز در منزل پخش شود ، به وضوح اثر آن را روی گیاهان داخل منزل میبینم ، خودم هم بصورت غیر منظم با ایر پاد به سی دی های مختلف استاد گوش میدم ، ولی اثری که روی گیاهان میبینم ،، برای خودم ملموس نیست و از این بابت بسیار متاسف و شرمنده هستم. فقط میدانم که گوش دادن فعال اگر با نظم باشد اثر بیشتری خواهد داشت و الان هم متوجه شدم زمان ۲۰ دقیقه را رعایت کنم ،بهتر است.
سلام ، به این مورد پیشتر بر نخورده بودیم بسیار مفید و جالب بیست دقیقه در روز
با سلام و تشکر از متیس عزیز و دوستانی که نظرات خود را به اشتراک می گذراند:
سالها ست که به موسیقی استاد گوش می کنم ، همان طور که در مقاله های قبلی را جع به اثرات موسیقی ایشان ذکر کرده اند کم بیش تجربه انها را داشته ام ، وقتی در موسیقی ایشان این همه اثرات وجود دارد که همه به نوعی انها را تجربه کرده ایم ، این سوال را از خود می پرسم در درسها و اموزش های ایشان چقدر اثر وجود دارد. و اگر با صداقت و توجه و شناخت وووو ،انها را به عمل بگذاریم می توایم نتایج انها را بگیریم. در کتاب پایه های سیرکمال روحی انسان ، فصل نوزده ص ٢٣١پ دوم فرموده اند: توصیه اکید می شود که نسبت به جنبه ی معنوی زندگی مان بی توجه نمانیم و وقت گران بهایمان را با پوچیات هدر ندهیم.
با توفیق اینکه بتوانیم نهایت تلاش خود را بکنیم.
….دکتر شاهرخ الهی پسر استاد می‌گوید : موسیقی او چنان اثر خارق العاده ای داشت که باعث می‌شد غم و اندوه و مشکلات و هر گرفتاری دیگری فراموش کنید .
موسیقی اش مانند امواج درمانگر بود که تمام ناخالصی ها و اثرات منفی و افکار بیهوده را می شست و با خود می برد .
بعد از آن شما دیگر همان فرد قبلی نبودید ، مادیات برق و برق خود را از دست می داد .
تنبور استاد چنین اثری داشت .
نگرش فرد را از چیزها تغییر می داد….
دوستان کشف کردن موسیقی که مطرح شده در این سخنرانی منظور چی هست ؟
چرا استاد ، (خیلی اوقات) به جای آموزه های(معنوی) ، توصیه کردن یا پاسخ به سوالات،موسیقی مینواخت؟
پاسخی که من یافته ام این است که اغلب ما یک لایه روانی غلیظ داریم که مانع از درک ما از حقیقت معنوی می شود.در واقع، بسیاری از افراد،ابتدا اغلب برای شنیدن موسیقی او می آمدند تا برای آموزه هایش.افرادی که علاوه بر شرکت در جلسات او به موسیقی اش گوش می دادند ، سخنان او را بهتر درک می کردند.برای کسانی که روی خودشان کار می کنند ، این موسیقی بهترین محرک برای تقویت انگیزه است.برای بعضی افراد این محرک به حدی قوی بود که وجد و شور و هیجان فوق العاده ای در آنها ایجاد می کرد.اغلب حالات خلسه که با جریان های آکوستیک ایجاد می شود ریشه روانی دارد.برعکس این نوع اتصال که از طریق توجه مستقیم به مبدا به دست می آید ، و هدف نهایی موسیقی معنوی است.تلنگر کوچکی به روح است که در آن حالت از فیض فرا طبیعی بهره مند می شود.در موسیقی استاد این فیض به روشهای مختلف بروز می کرد.تقریباً برای تمام شنوندگان اثری درمانی داشت که روح را درمان می کرد و اثری مثبت بر روحیه ، روان و حتی سلامتی فرد می گذاشت.
یک روز بعد از ظهر فرد(عالم که شهرت زیادی داشت) و دچار افسردگی شدیدی شده بود به منزل استاد آمد و در گوشه ای نشست.استاد تنبور مبی نواخت ، بدون آنکه با او به صحبت بپردازد ، نوای موسیقی اش او را درمان کرد.
دکتر شاهرخ الهی پسر استاد می گوید: “موسیقی او چنان اثر خاذق العاده ای داشت که باعث می شد غم و اندوه ، مشکلات و هرگونه گرفتاری دیگری را فراموش کنید.موسیقی اش مانند امواج درمان گرا بود که تمام ناخالصی ها و اثرات منفی و افکار بیهوده را می شست و با خود می برد.بعد از آن شما دیگر آن فرد قبلی نبودید.مادیات زرق و برق خود را از دست می داد” تنبور استاد چنین اثری داشت.نگرش فرد را از چیزها تغییر می داد.
بعد از شنیدن موسیقی استاد ، موسی معروفی استاد برجسته موسیقی ایرانی در مقاله ای چنین نوشت : “من خود از یکی از بزرگان معنوی که تنبور را عالی می نواخت آهنگی شنیدم ، چنان منقلب و پریشان شدم که گویی در این عالم نیستم و عجب در این است که تا چند ساعت مست و بی خو.د بودم و توجهی به دنیا و عالم ماده نداشتم ،…”
البته باید توجه داشت که نواختن موسیقی و گوش دادن به آن به طور مستقیم منجر به پیشرفت در خودشناسی نمی شود ، بلکه موسیقی کمک می کند ، انرژی دریافتی را برای عمل به اصول الهی و اخلاقی تحت کنترل درآوریم و صفات اخلاقی را طوری در خود پرورش دهیم که بتوانیم بر ایگوی خود مسلط شویم.واضح است که تاثیر این موسیقی بیشتر ناشی از جذبه خود استاد و اثر حضورش بود.اگر او اجازه داد که بعضی از اجراهایش ضبط شود به این علت بود که می دانست هنرش ادامه خواهد یافت و به دو طریق بر دیگران اثر خواهد گذاشت: برای کسانی که روزی به اجراهایش گوش خواهند داد و برای تنبور نوازانی که می خواهند از این گنجینه برای دنیلا کردن هنر مقدس تنبور نوازی بهره ببرند.
در اینجا دوباره بت گفتگوی مفصلی که با پسر استاد ، دکتر شاهرخ الهی ، میراث دار هنر او داشتم اشاره می کنم. او ۱۵ سال زیر نظر مستقیم پدرش آموزش دید و با همان طرز فکر می نواخت.او می گوید برای اینکه به نحو صحیح به موسیقی استاد گوش دهیم باید چند شرط را در نظر بگیریم :
اول اینکه نباید این موسیقی را مقایسه کنیم.زیرا قابل مقایسه با هیچ سنت موسیقیایی ، حتی معنوی یا مقدس دیگیری نیست.باید به خاطر بسپاریم که منشا و هدف این موسیقی با سایر انواع موسیقی متفاوت است.هدف به نمایش گذاشتن هنر یا کار کسی نیست ، بلکه بیشتر قابل قیاس با نوعی عبادت است و مانند هر نوع عبادت دیگری ، تواضع پیش نیاز آن است .آشنایی با منش اخلاقی ، شخصیت و فلسفه استاد ، توانایی درک موسیقی او را در فرد پرورش می دهد.هدف این سخنرانی نیز در واقع همین بوده است.موسیقی می تواند برای شنمونده تجربیات زیادی به همراه بیاورد و روی او تاثیر بگذارد.اما موسیقی در ابتدا برای روح خلق شده است.وقتی روح عمیقا تحت تاثیر قرار بگیرد به همین ترتیب لایه های جسمانی و روانی نیز تحت تاثیر قرار می گیرند.
در خاتمه می خواهم از این موقعیت استفاده کنم و برای کسانی که می خواهند تاره با این موسیقی آشنا شوند ، به چند نکته اشاره کنم.
ابتدا با قطعاتی شروع کنیم که نسبت به آنها کشش بیشتری داریم .در غیر اینصورت ، خیلی زود توجه مان پراکنده می شود.چندین بار به آن گوش دهیم تا اینکه احساس کنیم می خواهیم به قطعه دیگری گوش کنیم و سپس قطعه دیگری را کشف می کنیم ، همین روش را ادامه می دهیم.
ما می گوییم که موسیقی او اثرات درمانی برای روح داشته است .بنابراین مانند هر داروی دیگری نباید از میزانی که تجویز شده فراتر رفت. البته خطری در زیاده روی وجود ندارد ولی باید در نظر داشت که وقتی استاد موسیقی می نواخت از مدت زمان خاصی بیشتر نمی شد و به ندرت بیش از بیست دقیقه می نواخت.
از آنجایی که اکنون بیش از بیست دقیقه است صحبن می کنم موقع آن رسیده که مطلب را به پایان ببرم و بگذارم خود موسیقی برایمان صحبت کند.
باسلام وتشکر ازمتیس : همواره بامقالاتی که در اختیار همه قرار میدهد ، موجب آگاهی بیشتر می شود.
هر لحظه باید شکر کرد، برای رشدروحمان وتغذیه مناسب آن ،
همه نوع ابزار وسایل لازم را در اختیارمان گذاشتند .
از دست وزبان که برآید
کز عهده شکرش به درآید
در این مقاله اشاره به گوش کردن به موسیقی استاد بروش تدریجی شده است .
《روش استاد این است که شخص در معنویت کار کند وبا کار خود به رشد معنوی برسد، یعنی متد تدریجی. کتاب ملک جان نعمتی ، ص۱۳۸》
پس از سپاس فراوان بابت اینچنبن نعمتی و تشکر از متیس عزیز
به کمک یکتا، موارد زیر را به عنوان کارعملی انجام خواهم داد:
۱- فعالانه و با برنامه ریزی، ۲۰ دقیقه گوش دادن به موسیقی استاد.
۲- لیست کردن قطغاتی که نسبت به آنها کشش بیشتری دارم و سعی در مکرر گوش دادن به آنها و اینکه بدانم نام قطعه چیست، مربوط به کدام سی دی استاد است و توضیحات مربوط به هرقطعه را بخوانم.
۳- فکر کردن و یادداشت کردن تاثیرات این برنامه در خودم (می توانم از نظر سنجی قبل هم برای شناسایی آیتم های تاثیرگذار کمک بگیرم)
با تشکر از درج این مقاله و ویدئوی بسیار پر اثر
سخنرانی پروفسور ژان دورینگ بسیار بسیار عالی و پر از ایجاد انگیزه در ما به عنوان خواننده ی این مقاله بود.